-
1 władza
-y; f( panowanie) rule, reign; ( oddziaływanie) powersprawować władzę — to wield lub exercise power
* * *f.1. (= rządzenie) rule; reign; być u władzy be in power; dojść do władzy rise to power; odsunąć kogoś od władzy remove sb from power; odzyskać władzę return to power; sprawować władzę yield l. exercise power; walka o władzę power struggle; władza państwowa state; władza polityczna political power.2. (= organ rządzący) authorities; czwarta władza (= media) fourth estate; oddać się w ręce władz surrender to authorities; władza sądownicza the judiciary; władza ustawodawcza the legislature; władza wykonawcza the executive.3. (= moc) power; authority; mieć nad kimś nieograniczoną władzę have unrestricted power over sb; być w pełni władz umysłowych be of sound mind; stracić władzę w nogach lose the use of one's legs.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > władza
-
2 władza
władza państwowa Staatsgewalt f;być u władzy an der Macht sein;stracić pf władzę nad sobą die Beherrschung verlieren;władza rodzicielska JUR Sorgerecht n;w pełni władz umysłowych bei voller Zurechnungsfähigkeit, voll zurechnungsfähig -
3 władz|a
f 1. sgt (rządzenie, panowanie) power- król miał nieograniczoną władzę the king had unlimited power- król zrzekł się władzy na korzyść swego syna the king abdicated his throne in favour of his son- ojciec sprawuje władzę nad synem a father has authority over his son- przechwycić a. przejąć władzę to seize power- być u władzy to be in power- dojść do władzy to come to power- zostać odsuniętym od władzy to be ousted (from power)2. zw. pl (instytucje) authority zw. pl- występować przeciwko jakiejkolwiek władzy to rebel against all forms of authority- oddał się w ręce władz he gave himself up to the authorities- władze lokalne/miejskie local/municipal authorities- władza ustawodawcza/wykonawcza/sądownicza the legislative/executive/judiciary (branch)3. (zdolność poruszania) use, power- po wypadku stracił władzę w nogach after the accident he lost the use of his legs- odzyskała władzę w rękach she regained the use of her hands- mieć/stracić/odzyskać władzę nad sobą to have/lose/regain control of oneself4. sgt (wpływ) hold, control- ona ma nad nim tajemną władzę she has some mysterious hold over him- ten człowiek ma władzę nad jej sercem i myślami the man has control of her heart and mind- mieć władzę nad czyimiś myślami to control sb’s thoughts- □ władza dyskrecjonalna discretionary powers- władza rodzicielska Prawo custody- władza państwowa the authority of the state- władze państwowe the state (authorities)■ czwarta władza pot. (media) the fourth estate- pan władza (policjant) pot., żart. officer- przepraszam, panie władzo, nie zauważyłem znaku sorry, officer, I didn’t notice the sign- władze umysłowe mental powers, (mental) faculties- być/nie być w pełni władz umysłowych to be/to not be in full possession of one’s (mental) faculties- wyciągnąć ręce po władzę to make a bid for powerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > władz|a
-
4 ugrunt|ować
pf — ugrunt|owywać impf Ⅰ vt książk. to consolidate, to reinforce- ugruntować czyjeś wpływy to strengthen sb’s influence- ugruntować wiedzę to reinforce one’s knowledge- ugruntować władzę państwową swoją pozycję to consolidate the government’s power/one’s positionⅡ ugruntować się — ugruntowywać się to consolidate, to be reinforced- jego władza ugruntowała się his power consolidated- ugruntowałem się w przekonaniu, że wygramy I was firmly convinced that we would winThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ugrunt|ować
-
5 administracja
administracja [admiɲistraʦ̑ja] f\administracja lokalna Kommunalverwaltung f\administracja państwowa staatliche Verwaltung f -
6 Staatsmacht
Staatsmacht <-, -mächte> fwładza f państwowa
См. также в других словарях:
władza — ż II, DCMs. władzadzy 1. blm «prawo rządzenia państwem, panowanie, rządzenie; stosunek społeczny między dwiema grupami, polegający na tym, że jedna z grup może w sposób trwały oddziaływać na postępowanie grupy drugiej w realizacji zadań… … Słownik języka polskiego
władza — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, blm, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prawo rządzenia, rozporządzania kimś, narzucania komuś swojej woli; panowanie, rządy nad kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Władza najwyższa. Władza… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dyktatura — ż IV, CMs. dyktaturaurze, blm 1. «ustrój polityczno społeczny, w którym władzę państwową sprawuje określona klasa społeczna» ∆ Dyktatura proletariatu «według marksizmu: przejściowa forma władzy państwowej zdobytej przez klasę robotniczą w wyniku… … Słownik języka polskiego
zależność — ż V, DCMs. zależnośćści; lm D. zależnośćści 1. «związek zachodzący między rzeczami, zjawiskami itp. polegający na tym, że jedna rzecz określa, wyznacza lub warunkuje drugą» Bezpośrednia, całkowita, pośrednia, ścisła, wzajemna zależność. Zależność … Słownik języka polskiego
